กิมหมีขอแนะนำวิธีแก้โรคจิตใจอ่อนแอ เสียใจหรือคิดเรื่องเดิมๆไม่เลิกจ้า

อารมณ์ดีอยากเขียนแชร์ หลังจากเช้านี้อารมณ์ดีนั่งสมาธิได้นาน

อยาก รู้ว่าจิตใจตัวเองวุ่นวายแค่ไหน ลองปิดตาลงนั่ง ตั้งเวลานาฬิกาปลุกเอาไว้สัก 5-10 นาทีและพยายามตั้งจิตให้อยู่แต่ลมหายใจตัวเองดู มันเข้ามันออกอย่างไรจนกว่าเสียงปลุกจะดังขึ้นดู (พยายามอย่าคิดเรื่องอื่น เอาแต่ลมหายใจ)

เมื่อลืมตาขึ้นมา ลองนับว่าใจเราคิดไปถึงเรื่องกี่เรื่อง สามารถคุมจิตใจตัวเองให้อยู่แต่ในหายใจได้มั้ย :)

ถ้า ตลอดเวลา 5-10นาทีนั้น สามารถควบคุมจิตตัวเองได้ ก็ยินดีด้วยที่คุณเป็นคนที่สามารถเป็นนายของใจตัวเองได้ ปัญหาเรื่องของจิตใจก็ไม่น่าจะมีสำหรับคุณ (แล้วจะเข้ามาอ่านทำไม :P)

แต่ เชื่อว่าสำหรับหลายๆคน ใจจะดิ้นไปคิดเรื่องต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องแฟน เที่ยวเล่น ง่วง หิวข้าว งานที่ยังไม่เสร็จ ฯลฯ สารพัดอย่าง

และนี่แหละคือสภาพจิตใจของคนเรา อยากจะควบคุมมันก็ควบคุมไม่ได้ แล้วอย่างงี้เราจะเรียกว่าเราเป็นนายมันได้อย่างไร



คน ที่จิตใจหวั่นไหว อ่อนแอแพ้ใจตัวเองบ่อยๆ มักพูดบ่นกับชาวบ้านหรือตัวเองเสมอว่า"รู้แต่ทำไม่ได้" และคนเหล่านี้ก็จะเป็นทาสของความรู้สักตัวเอง ไม่ว่าจะเป็นเรื่องรัก โลภ โกรธ หลง ต่างๆนานา อย่างคนที่ตัดใจเรื่องแฟนไม่ได้ เรื่องทรัพย์สินงานการที่อยากมีอยากได้ หรือแม้แต่เรื่องความโกรธแค้นที่ละไม่ลงอาฆาตพยาบาทหาทางเอาคืนตลอดเวลา มีใครมาทัดทานอย่างไรก็มักจะหาเหตุผลวิบัติ(fallcy) มารองรับความอ่อนแอของใจตัวเองเสมอ :) อาการเหล่านี้จริงๆเป็นเรื่องของจิตใจเราทั้งสิ้น ซึ่งหมายถึงว่าเรานั้นเป็นบ่าวของจิตตัวเองนะ ให้มันมาควบคุมเราไม่ใช่เราไปควบคุมมัน

รู้ว่าไอ่นี่เลว แต่ก็ยังรัก

รู้ว่าอ้วนแล้ว แต่ก็ยังกิน

รู้ว่าขี้เกียจ แต่ก็ยังขออู้

รู้ว่าการอาฆาตเป็นเรื่องไม่ดี แต่ก็ยังอยากเอาคืน

อยากเลิกบ่นว่า"รู้แต่ทำไม่ได้" อยากเป็นคนที่จิตใจเข้มแข็ง เป็นนายของตัวเองได้ ลองฝึกควบคุมจิตตัวเองดู

วิธี ที่ดีที่สุดทางหนึ่งคือการนั่งสมาธิ เพื่อฝึกควบคุมความคิดตัวเองไม่ให้ไหลฟุ้งซ่าน...ช่วยได้ทั้งคนที่จิตใจ อ่อนแอ เป็นโรคกลัวความมืด โรคนอนไม่หลับ โรคเครียด โรคจิต เสียใจต่อเนื่องไม่รู้จักจบ โรคตัดใจไม่ขาด ฯลฯ หรือเรียกว่าโรคอะไรที่เกี่ยวกับใจรักษาได้หมด :)

ไม่ต้องเสียตังค์ซักบาทเลยนะเออ

แต่ บอกไว้ก่อนว่าเรื่องพวกนี้ไม่ใช่ว่าจะแก้กันได้ในวันสองวันนะ สันดานคนเรามันหมักหมมมาเป็นเวลานาน เกิดมาแล้วกี่ปีกี่ชาติล่ะที่มันหล่อหลอมตัวเราให้เป็นคนฟุ้งซ่าน ขี้เกียจ หลง ขี้โมโห...แล้วแหม จะขอให้แก้สันดานนั้นๆในวันเดียวคืนเดียวมันก็คงเป็นไปไม่ได้ แต่อย่างน้อยมันก็ยังดีที่วันนี้เรายังคิดที่จะขุดเอาสันดานเหล่านี้ออก อะไรที่ไม่ดีๆก็เริ่มละมันซะบ้าง แต่ก่อนเคยสร้างนิสัยไม่ดีๆมาทีละนิด จนกลายเป็นสันดาน วันนี้เราก็มาลองค่อยๆสร้างนิสัยดีๆเข้าไปใหม่จนกลายเป็นสันดานใหม่เช่น เดียวกันอีกสักทีจะเป็นไรไป...ชิมิ ^^

ไม่อยากเป็นพวกเสียใจร้องไห้จนน้ำตาแห้งไม่เหลืออะไรให้ร้องถึงจะสำนึกได้ ก็มาเริ่มฝึกเป็นนายของใจตัวเองกันดีกว่านะ

ปล.วิธี การนั่งสมาธิแบบง่ายๆน่ะ กำหนดจิตใจอยู่แต่ลมหายใจตัวเอง หายใจเข้าก็ต้องรู้ตัวว่าหายใจเข้า หายใจออกก็ต้องรู้ตัวว่าหายใจออก อย่าปล่อยให้ใจคิดไปเรื่องนั้นนี้ แต่ถ้าเผลอคิดไปก็ไม่เป็นไรหยุดคิดแล้วก็กลับมาโฟกัสที่ลมหายใจต่อ ทำอย่างงี้นะ เริ่มจากน้อยๆก่อน 3 นาที 5 นาที เรื่อยๆไร เอามาตรฐานให้ได้สัก 9นาที ฝึกเรื่อยๆทุกวัน รับประกันผล ^^ ไม่เข้าใจตรงไหนถามมา กิมหมียินดีตอบ

Original Post on Facebook

on Saturday, 08 January 2011 at 12:13