นั่งคิดว่างๆระหว่างเดินทาง 4ชม. ไป Aomori

มาลองนั่งคิดดูแล้ว ญี่ปุ่นก็เป่นประเทศพัฒนาที่คนโคตรจะมีระเบียบและอยู่ในแบบแผน เรียกว่าเข้าขั้น Conservative เลยก็ว่าได้ เช่น ถ้าสังเกตเสียงพูดประกาศในญี่ปุ่น มันจะต้องบีบให้เล็กๆฟังแล้วเหมือนๆกันไปหมด นั่นก็เพราะเค้าต้องมีการเทรนด์ให้ออกเสียงคล้ายๆกัน หรือการก้มหัวคำนับนอบน้อมผู้ใหญ่ ที่จุกจิกมากมาย และอีกหลายๆเรื่องที่ฟังดูงงๆว่าทำไปทำไม  แต่ประเทศเค้าก็รวมอดีตกับปัจจุบันเข้าด้วยกันได้อย่างกลมกลืน มีคนที่เป็นกบฏทางความคิดบ้าง คนที่ตามบ้าง แต่คนก็ยอมรับในสิ่งที่มันเป็น มีความคิด มีเหตุผล มีวินัย คนโดยมากในชาตินึกถึงส่วนรวมเป็นหลัก จนทำให้เค้าเจริญได้อย่างทุกวันนี้

ต่างจากประเทศไทยที่วันนี้มีแต่คนเรียกร้องที่ให้ออกจากขนบธรรมเนียมและสิ่งที่มีมาแต่ก่อนอยู่เสมอ ซึ่งผมก็ไม่ได้จะต่อต้านอะไรกับการเปลี่ยนแปลงหรอกนะ แต่เพียงมีคำถามว่าคนของเราพร้อมที่จะออกจากวิถีเดิมมากขนาดไหน คำเรียกร้องของคนที่ต้องการอิสรภาพ เสรีต่างๆนั้น เป็นแค่แค่การมองในมุมของตนเพียงอย่างเดียว ว่าอยากมี อยากเป็น อยากได้สิ่งนั้นสิ่งนี้ หรือมองเผื่อทุกส่วนของคนในประเทศ ที่ทุกวันนี้ยิ่งมองดูแล้วยังไงคุณภาพคนของเราก็ยังไม่พร้อม พื้นฐานและมุมมองทางความคิดมันแตกต่างกันเกินไป คนที่ยังคิดไม่ได้ คิดไม่เป็นยังมีอยู่เยอะมาก และตกเป็นเครื่องมือของคนบางกลุ่มไป การเรียกร้องต่างๆกลับกลายเป็นเพียงแค่ข้ออ้างของคนบางกลุ่มที่ทำไปเพื่อประโยชน์ส่วนตนเท่านั้น

แล้วยังไง?
เราจะเลือกไปทางไหนต่อ...นั่นสิ สูตรสำเร็จวันนี้ผมยังไม่มีคำตอบหรอก แต่เชื่อว่าสุดโต่งทางใดทางหนึ่งอย่างที่คนกำลังต้องการอยู่ตอนนี้ มันไม่น่าใช่แน่ๆล่ะ -*-